کارشناسان روانشناسي و جامعه شناسي معتقدند يکي از تهديدات خانواده ها در عصر حاضر،به خشونت خانگي معطوف مي‌شود، چالشي که عمدتا به دليل ملاحضات خاص و حفظ آبرو،بصورت پنهان تيشه به ريشه خانواده مي زند.
به گزارش هفت چشمه به نقل از خبرنگاران جوان، پرخاشگري در خانه و خانواده به نوعي از خشونت اطلاق مي شود که کمتر از خشونت هاي مرسوم در سطح جامعه و شهر،هويدا است و به نوعي مي توان گفت به مانند پرخاشگري و تنش هاي خياباني عريان و محسوس نيست اما صورت غم زده فرزندان،انزوا و افسردگي و آثار ضرب و جرح بر روي گونه اعضاي خانواده مويد واقعيت هاي تلخي است که در چارديواري منازل و پشت درب هاي بسته رخ مي دهد.
در اين گزارش جامعه شناسان و روانشناسان به نحو دقيق تري به زواياي پيدا و پنهان اين ناهنجاري مي پردازند.
کاظم سوريان،آسيب شناس اجتماعي در گفتگو با
خبرنگار گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار داشت:عمده قربانيان خشونت هاي خانوادگي از طيف زنان و کودکان هستند و به نوعي مي توان گفت زنان خانواده به نحو پررنگ تري در معرض اين آسيب قرار دارند.
وي افزود:خشونت خانگي صرفا به درگيري فيزيکي ختم نمي شود بلکه رفتارهاي بدبينانه،حبس همسر يا فرزندان در منزل،اعمال محدوديت هاي شديد،فحاشي،تهديد و...از نمونه خشونت هايي است که در قالب پرخاشگري و خشونت خانگي مي گنجد،اما برجسته ترين وجه خشونت خانگي معطوف به پرخاشگري و خشم فيزيکي مي شود.
سوريان عنوان کرد:يکي از شاخصه ها و ويژگي هاي خشونت خانگي،پنهاني بودن آن است که عموما دغدغه هايي که براي حفظ آبرو وجود دارد باعث نهان ماندن و مخفي کاري در آن مي شود.
آسيب شناس اجتماعي افزود:ضريب پنهان کاري در خشونت عليه همسر بيشتر از خشونت عليه فرزندان است و به تعبيري مي توان گفت خشونت عليه فرزندان عريان تر از خشونت عليه زنان در محيط خانه و خانواده است.
وي افزود:نکته ظريفي که در اين ناهنجاري وجود دارد معطوف به پشيماني عامل خشونت مي شود،به واقع گاهي مشاهده مي شود که فرد پرخاشگر پس ازاعمال خشونت و گذشت زمان از رفتار خويش پشيمان مي شود اما در مواردي نيز،بعد از آرام شدن فضا،بي تفاوتي خاصي در عامل خشونت مشاهده مي شود و به تعبيري عذاب وجداني و پشيماني در عامل بروز رفتار خشونت آميز مشاهده نمي شود.
سوريان گفت:در مورد نخست مهار خشونت و بازگشت آرامش و ثبات و مديريت پرخاشگري آسان تر از حالت دوم است و به تعبيري مي توان گفت خطر و تهديد اصلي در شرايطي نگران کننده تر است که عامل خشونت پس از پرخاشگري با هيچگونه عذاب وجداني مواجه نشود.
*مهار خشونت هاي خانگي،از مشاوره تا فراگيري تکنيک هاي کنترل خشم
پريسا خزائي کارشناس امور خانواده و مددکار اجتماعي در گفت و گو با
خبرنگار گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص عوامل موثر در بروز خشونت گفت:نمي توان يک عامل خاص را در بروز خشونت عنوان کرد و در واقع مولفه هاي بسياري اعم از روحي،رواني،جسمي،ژنتيکي،محيطي،تجربيات شخصي و...در بروز پرخاشگري موثر است.
وي افزود:فارغ از اينکه چه عواملي در بروز خشونت موثر است مهار و مديريت خشونت،اصل حائز اهميتي است که با مشاوره و کسب آموزش هاي مهارت هاي زندگي محقق و ميسر مي شود.
مددکار اجتماعي عنوان کرد:آموزش تاثيرگذارترين مولفه در پيشگيري،مهار و درمان و رفع و دفع خشونت و پرخاشگري محسوب مي شود و بايد به اين عنصر تعيين کننده از دوران تحصيلي توجه ويژه اي شود.
خزائي گفت:اخيرا اخباري منتشر مي شود که در برخي از مدارس،آموزش هاي مهارت هاي زندگي به دانش آموزان کليد خورده که امري بسيار نويد بخش و سازنده محسوب مي شود که مي تواند متضمن آرامش آينده جامعه باشد.
وي افزود:نبايد با ساده انگاري به خشونت خانگي نگريسته شود زيرا تبعات و عوارض مخرب خشونت خانگي در فرزندان به عنوان وارثان خشونت در آينده و همچنين التهاب و تنش و سلب آرامش از کانون خانواده ظهور و بروز پيدا مي کند.
خزائي يادآور شد:عدم مهار خشونت باعث تخريب بنيان خانواده مي شود و گاهي اين کانون حيات بخش و هدايت کننده نسل هاي فردا را با فروپاشي و اضمحلال همراه مي سازد.
انتهاي پيام/